دکتر محسن عبداله‌زاده عضو هیئت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری دارویی تامین اجتماعی و از فعالان صنعت دارویی ایران گفت: پیش از انقلاب ۳۴ کارخانه داروسازی در کشور فعال بود که عمدتا داروی بدون نسخه را با روش تولید تحت لیسانس عرضه می‌کردند، اما اکنون این رقم به ۱۷۰ کارخانه داروسازی رسیده که از نظر عددی ۹۷ درصد نیاز داخل را تامین می‌کنند.
به گزارش فارمانیوز دکتر محسن عبداله‌زاده از فعالان صنعت دارویی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما افزود: در حوزه تولید ماده اولیه دارو نیز هم‌اکنون ۴۰ کارخانه در کشور وجود دارد و به این دانش فنی دست یافته‌ایم که از ابتدای زنجیره یعنی مواد اولیه تا محصول نهایی و ملزومات بسته‌بندی را می‌توانیم تولید کنیم.
وی ادامه داد: قبل از انقلاب از لحاظ عددی ۳۰ درصد و از لحاظ ریالی ۱۰ درصد دارو‌های مورد نیاز در داخل تولید می‌شد. ضمن اینکه ما یک کشور واردات‌محور در این حوزه بودیم. همان دارو‌های اندکی هم که در داخل تولید می‌شدند عمدتا تولید تحت لیسانس توسط شرکت‌های چند ملیتی بودند. یا صرفا در حد بسته‌بندی در داخل کشور انجام می‌شد و ما صاحب دانش فنی مولکول‌های دارویی نبودیم.
دکتر عبداله زاده گفت: در روش تولید تحت لیسانس، قیمت تمام شده و دانش فنی در اختیار کشور مقصد نیست. در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ما توانستیم صنعت داروسازی را از واردات‌محور به صادرات‌محور تبدیل کنیم. وقتی یک صنعت صادرات‌محور می‌شود یعنی دانش و فناوری را به دست آورده است و توانایی تولید دارد.
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری دارویی تامین اجتماعی افزود: نخستین مجوز راه‌اندازی کارخانه داروسازی در کشور، سال ۱۳۲۴ توسط وزارت بهداری وقت صادر شد. ۱۰ سال بعد از آن یعنی در سال ۱۳۳۴ نخستین داروی داخلی پروانه تولید گرفت. این بدان معناست که ۱۰ سال طول کشیده تا اولین محصول به مقیاس تجاری و تولید انبوه برسد.
وی گفت: همچنین نظام واردات و توزیع دارو نیز در کشور ما وجود نداشت؛ به‌طوریکه هر یک از نهاد‌ها نظیر ارتش یا هلال احمر که در آن زمان نام دیگری داشت، مقادیری دارو به سلیقه خود وارد می‌کردند. از طرفی نظام توزیع دارو هم در کشور نداشتیم. بنکدار‌هایی در خیابان ناصر خسرو بودند که بنگاه‌های دارویی داشتند و در همانجا دارو عرضه می‌کردند. مشخص نبود آن دارو‌ها در چه شرایطی نگهداری و حمل شده است.
دکتر عبداله‌زاده ادامه داد: در کل کشور فقط ۳ شرکت پخش رسمی برای دارو وجود داشت که دارو را درب داروخانه تحویل می‌دادند. اکنون ما شبکه مویرگی توزیع دارو داریم که می‌توانیم در کوتاه‌ترین زمان به دورافتاده‌ترین نقاط کشور دارو ارسال کنیم. ما هم‌اکنون یکی از قوی‌ترین نظام‌های تولید دارو را در منطقه خاورمیانه داریم. در بحران‌هایی نظیر کرونا، به‌خوبی توانستیم دارو‌های مورد نیاز را فورا در داخل کشور تولید کنیم.
