به گزارش فارمانیوز، به گفته مهندس میثم کهربایی، به طور کلی عرصه تولید در کشور همواره مشکلات خاص خود را داشته است. به همین دلیل کسانی که در این عرصه فعالیت میکنند بایستی انسانهایی عاشق و از خود گذشتهای باشند. وی در ادامه به مشکلات تحریم اشاره کرد و افزود: با توجه به شرایط پیچیده تحریمها شرایط مناسبی جهت امر تولید وجود ندارد. به خصوص در حوزه تولید داروهای گیاهی که مستقیما با سلامت مردم در ارتباط میباشد، حساسیتهای ویژهای در این حوزه وجود دارد.
رئیس کارگروه تخصصی داروهای گیاهی و فرآوردههای طبیعی همچنین بیان کرد: در بخش تولیدات داروهای گیاهی یا فرآوردههای سنتی مشکلات کم نیستند. با توجه به اینکه 20 سال از تولید اولین داروهای گیاهی میگذرد و در این زمینه شرکتهای زیادی فعالیت کردند اما باز هم میتوان گفت که این صنعت در ابتدای مسیر خود قرار دارد و به گونهای نوپا محسوب میشود. بنابراین نمیتوان ادعا کرد که این صنعت به آنچه از ابتدا به عنوان هدف ترسیم کرده بود، رسیده است.
به گفته کهربایی با توجه به ساختارهای فرهنگی مردم ایران و آشنایی و نزدیکی که با طب سنتی دارند و با توجه به اینکه عنصر اصلی طب سنتی، گیاهان دارویی است به نوعی میتوان گفت که صنعت داروهای گیاهی قابلیت آن را دارد که سازو کاری وسیعتری در کشور داشته باشد. از طرف دیگر توجه داشته باشید زمانیکه با یک صنعت نوپا طرف هستیم مشکلات برای رشد و بالندگی دشوارتر میشود و بالطبع مشکلات نیز در مقایسه با صنایع دیگر بزرگتر است.
وی افزود: تولید داروهای هربال دارای فرایندهای متفاوتی نسبت به حوزههای دیگر صنعت داروسازی ایران است. این فرآیندهای متفاوت از تهیه مواد اولیه آغاز میشود و تا تکنیکهای تولید و توزیع را نیز در بر میگیرد. قسمت اعظمی از تولیدکنندگان داروهای گیاهی، تولیدکننده داروی نهایی هستند و مواد اولیه را یا از خارج کشور و یا از منابع داخلی تامین میکنند. اما اخیرا سازمان غذا و دارو صدور مجوز برای شرکتهای تولید کننده مواد اولیه گیاهی تسهیل کرده که باعث شده است بسیاری از مشکلات در زمینه تامین مواد اولیه مرتفع شود. بنابراین یک شرکت داروی گیاهی میتواند به نوعی کل فرایند کاشت، داشت و برداشت را در زمینه تولید ماده موثره انجام دهد و همچنین فینیش پروداکت را نیز خودش انجام دهد.
به گفته میثم کهربایی عمدتا شرکتهای داروهای گیاهی، دانش بنیان به شمار میآید. بنابراین آنها معمولا طی چندین مرحله موفق به دریافت مجوز از سازمان غذا و دارو میشوند. یا این شرکتها باید در حوزه مورد نظر فرمول جدیدی را اختراع کنند که با ارائه مستندات میتوانند مجوزهای لازم را اخذ کنند البته لازم به ذکر است که در این مسیر دشواریهای زیادی وجود دارد و بسیار پروسه زمانبری محسوب میشود. دسته دوم نمونههای مشابه خارجی را در کشورهای دیگر که پنج سال در کشور مبدا تولید و توزیع شده است را دریافت میکنند و بر اساس آن پروانه تولید را دریافت میکنند. حتی برخی از شرکتها نمونه خارجی را با ساختار داخلی بومی سازی میکنند و عصاره و خلوصشان را تغییر میدهند. به هر صورت در همه این روشها دانش هسته اصلی آنها را تشکیل میدهد.
این فعال در عرصه داروهای گیاهی در ادامه بیان کرد: در پروسه تولید نیز بسیاری از شرکتهای فعال در این عرصه یا بایستی داروی مورد نظر را خودشان تولید کنند و یا اینکه برون سپاری انجام دهند که در این صورت با مشکلات عدیدهای مواجه خواهند شد. یکی از مشکلات آن است که اگر شرکتی بنا بر مقتضیات زمان و شرایط خود با یک شرکت تولیدی دیگری قرارداد ببندد و آن طرف قرارداد نتواند به تعهدات خود عمل کند، مجوز شرکت دارویی دچار مشکل میشود. در واقع عقد قرارداد با کارخانجات دیگر مستلزم صرف هزینه و زمان است و بایستی کمیسیونی در سازمان غذا و دارو تشکیل گردد تا پروانه تولید بر اساس شرکت سازنده صادر شود.
به گفته کهربایی شرکتهای داروهای گیاهی در حوزه توزیع نیز دچار مسئله هستند زیرا هیچ توزیع کننده تخصصی داروهای گیاهی در کشور وجود ندارد. علاوه بر این عمده شرکتهای توزیع کننده در قبال انجام تعهدات مالی خود چندان خوش قول نیستند و تنها به صدور چک آنهم با بازپرداخت چندین ماهه اکتفا میکنند. مسلما این روند جلوی رشد و توسعه شرکتها را میگیرد و باعث میشود که دیگر سرمایه و انگیزهای برای انجام اقدامات نوآورانه نداشته باشند.
