واکنش دکتر کامکار، پیشکسوت صنعت داروسازی کشور به سخنان رئیس انجمن داروسازان ایران
واکنش دکتر کامکار، پیشکسوت صنعت داروسازی کشور به سخنان رئیس انجمن داروسازان ایران:
«زنجیره تأمین دارو سال‌هاست بیمار است؛ اصلاح آن بدون بازنگری در سیاست‌های کلان ممکن نیست»
در پی انتشار اظهارات اخیر دکتر شهرام کلانتری خاندانی، رئیس انجمن داروسازان ایران درباره وضعیت بحرانی نقدینگی و اختلال در زنجیره تأمین دارو،
دکتر کامکار، از پیشکسوتان صنعت داروسازی کشور، در گفت‌وگو با فارمانیوز با تأیید کامل مواضع ایشان، نسبت به عمق آسیب‌های ساختاری در نظام دارویی کشور هشدار داد.
دکتر کامکار در واکنش به این خبر گفت:
«پیام رئیس محترم انجمن داروسازان ایران کاملاً درست و مورد تأیید است. متأسفانه زنجیره تأمین و توزیع دارو، از ابتدا تا انتها، آسیب‌های جبران‌ناپذیری دیده است که سامان دادن آن در بسیاری از موارد بسیار دشوار و حتی غیرممکن به نظر می‌رسد.»
وی با ابراز نگرانی از وضعیت شرکت‌های باسابقه دارویی کشور افزود:
«دیده شده است که شرکت‌هایی با دهه‌ها سابقه، با حضور جمع زیادی از سهام‌داران داروساز، پزشک و متخصص، که زمانی مجامع سالانه‌شان سرشار از امید و پویایی بود، امروز به دلیل انباشت بدهی و نبود نقدینگی حتی در پرداخت حقوق کارکنان خود ناتوان مانده‌اند.»
این پیشکسوت صنعت داروسازی ریشه بخشی از این مشکلات را در تصمیمات نادرست دهه‌های گذشته دانست و اظهار کرد:
«در سال‌های نخست پس از انقلاب، دولت در یک تصمیم احساسی، بیمارستان‌های دانشگاهی و وابسته را به سمت خودکفایی و استقلال سوق داد، بدون آنکه به تبعات اجتماعی و اقتصادی آن توجه کند. این مراکز عمدتاً به مردم مناطق محروم، حاشیه‌نشین و کم‌درآمد خدمات می‌دادند و با قطع حمایت‌های دولتی، بار مالی سنگینی بر دوش آن‌ها افتاد.»
او تأکید کرد:
«دولت با تصور اینکه این بیمارستان‌ها پس از استقلال دیگر نیازی به حمایت مالی نخواهند داشت، منابع آن‌ها را از بودجه عمومی حذف یا کاهش داد و به سایر بخش‌ها اختصاص داد. آثار این تصمیم را امروز نه‌تنها در بحران دارو، بلکه در تأمین تجهیزات پزشکی و حتی غذای بیماران می‌بینیم.»
دکتر کامکار در ادامه به تأثیر این سیاست‌ها بر سایر ارکان نظام سلامت اشاره کرد و گفت:
«همین روند باعث تضعیف نهادهای کلیدی دیگری همچون سازمان غذا و دارو و آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت شده است. سال‌هاست هشدار می‌دهیم که نبود سرمایه‌گذاری پایدار و سیاست‌گذاری مبتنی بر واقعیت‌های صنعت، نظام دارویی کشور را در سراشیبی قرار داده است.»
او در پایان با تأکید بر ضرورت نگاه ملی به موضوع دارو گفت:
«زنجیره دارو، از تولید تا توزیع، ستون فقرات سلامت کشور است. بازسازی آن تنها با همکاری دولت، انجمن‌های صنفی، شرکت‌های تولیدکننده و دانشگاه‌ها ممکن است. زمان اصلاحات بنیادی فرا رسیده و هر تأخیر، هزینه‌اش را مردم خواهند پرداخت.»
