- رسانه تخصصی دارو - https://pharma-news.ir -

تولید کنندگان ماده اولیه دارویی کشور در رقابت با کمپانی‌های هندی و چینی تنها هستند

به گزارش فارمانیوز، میثم کریمی دبیر سندیکای مواد دارویی شیمیایی و بسته بندی دارویی روز چهارشنبه 28 اردیبهشت ماه در برنامه گفتگوی علمی رادیو گفتگو حضور پیدا کرد و به دستاوردهای صنایع دانش بنیان و تولید مواد موثره دارویی کشور پرداخت.

میثم کریمی:

با توجه به اینکه مقام معظم رهبری امسال را به عنوان سال تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین نامگذاری کرده است، من فکر میکنم که بزرگترین عیدی خود را به عنوان سندیکای تولیدکنندگان مواد اولیه دارویی دریافت کرده‌ایم. به این دلیل که در حال حاضر 46 تولیدکننده مواد موثره دارویی در کشور فعالند و از این تعداد 41 شرکت دانش بنیان هستند.

همه ما خوب می دانیم که دانش بنیان شدن یک شرکت کار بسیار دشواری است. چراکه حتما بایستی مجهز به آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا باشد و محصولات نوآورانه‌ای را به بازار ارائه دهد. این یک موفقیت بسیار ارزنده و بزرگ برای سندیکای تولیدکنندگان مواد اولیه دارویی می‌باشد و به خصوص اینکه امسال به عنوان سال دانش بنیان اشتغال آفرین نامگذاری شده برای ما بسیار ارزشمند است.

در سندیکای تولید کنندگان مواد دارویی بیش از 80 شرکت فعالیت دارند و از این تعداد 46 شرکت در زمینه مواد اولیه فعالند و مابقی در حوزه بسته بندی و مواد شیمیایی به نقش آفرینی می‌پردازند. همچنین حدود 14 هزار نفر در کل شرکتهای سندیکا اشتغال دارند و این صنعت در رده‌ای قرار گرفته است که 72 درصد از نیازهای دارویی کشور را تامین می‌کند و در منطقه و در جهان حرفهای زیادی برای گفتن دارد.

کشور ایران بعد از هند و چین سومین کشور در جهان است که توانسته است به خودکفایی مواد اولیه دارویی دست پیدا کند.

تولید کنندگان مواد موثره دارویی، ماده حد واسط را از کشوهای دیگری مانند چین و هند وارد می‌کنند. عمده این مواد موثره شیمیایی کشنده و سمی هستند و شرکتهای تولید کننده ماده اولیه کیمیایی کرده و آن مواد را به یک محصول شفا بخش مانند دارو تبدیل می‌کنند.

صنعت تولید مواد اولیه دارویی بسیار جوان و نوپا است و از اواخر دهه 60 شمسی با زحمات مهندس فرامرز اختراعی و سایر همراهان‌شان در ایران پایه گذاری شده است. به عبارتی این صنعت جزء فرزندان انقلاب اسلامی به شمار می‌آید زیرا قبل از انقلاب از چنین بالندگی برخوردار نبوده است و در آن برهه زمانی تولید ماده اولیه دارویی بسیار کاری پیچیده و نشدنی به شمار می‌رفت. به همین علت است که امروز بیش از 90 درصد تولیدات این حوزه دانش بنیان هستند.

در حوزه بسته بندی دارویی نیز ما توانستیم  100 درصد نیاز داخلی کشور را تامین کنیم. این در شرایطی است که در دهه 60 داروها بسته بندی مشخص و استانداردی نداشت و عموم داروخانه‌ها قرص‌ها را در داخل پاکت تحویل مشتری می‌دادند. امروز ما در پیشرفته ترین مباحث بسته بندی مانند بسته بندی ماده اولیه موفقیت‌های بی‌نظیری کسب کرده‌ایم و حتی توانستیم به کشورهای منطقه صادرات داشته باشیم.

وقتی یک صنعت رشد می‌کند بندهای وابستگی به خارج از کشور قطع می‌گردد و عده کثیری از کسانیکه عمدتا از طریق واردات و فروش چندین برابری محصولات خارجی به مردم سود می‌کنند از خودکفایی دارو دچار لطمه می‌شوند. به همین خاطر شروع به تخریب صنعت می‌کنند و بازار هجمه‌های بی اساس و شایعات داغ می‌شوند. همین شرایط در رابطه با صنعت تولید ماده اولیه دارویی نیز صادق است و عده‌ای در تلاش هستند این صنعت را با تمامی دستاوردهایی که داشته است، تضعیف کنند.

کل صنعت ماده اولیه دارویی کشور صرفا با مصرف 150 میلیون دلار توانسته است 72 درصد نیاز داخلی دارویی را تامین کند. همچنین 3 درصد از داروهای وارداتی در حدود 2 میلیارد دلار ارزبری دارد. تصور کنید اگر جای این دو عوض شود و صنعت تولید مواد اولیه دچار افول گردد باید 40 میلیارد دلار برای واردات هزینه کنیم. قطعا کمپانی‌های چند ملیتی نمی‌خواهند رشد و شکوفایی مردم ایران را ببینند و در تلاشند این صنعت را تضعیف کنند.

در حال حاضر 410 محصول در شرکتهای دانش بنیان زیر مجموعه سندیکای تولید کننده مواد دارویی تولید می‌شود و 380 محصول در حوزه محصولات شیمیایی است که در صنایع غذایی، آرایشی بهداشتی، صنایع دارویی کاربردهای بسیاری دارند و عمده آنان به کشورهای دیگر صادر می‌شود. این اتفاق بسیار بزرگی است و باعث شده که دارو با قیمت مناسب و کیفیت بالا به دست مردم عزیز برسد.

بارها هشدار داده‌ایم که صنعت ماده موثره و تولید مواد بسته بندی در حال افول است. در شرایطی که همه نهاده‌های تولیدی در کشور در حال گران شدن هستند چطور انتظار دارید که قیمت دارو افزایش نیابد و تولید کنندگان بایستی با همان قیمت ثابت محصولات خود را به فروش برسانند؟

از 15 بهمن ماه سال 1400 حتی یک دلار ارز دولتی به شرکتهای تولیدی ماده موثره پرداخت نشده است و دور از انتظار نیست که در آینده نزدیک ذخیره ماده اولیه شرکتها به پایان برسد و از مسئولین و سیاستگذاران کشور تقاضا میکنم که قبل از آنکه خیلی دیر شود به این مسئله توجه جدی داشته باشند.

اگر قرار است ارز دولتی حذف شود بایستی برنامه ریزی دقیق و جدی در این رابطه وجود داشته باشد و دولت وثایقی که شرکتها برای تامین سرمایه در گردش خود نیاز دارند را تامین نماید در غیر این صورت تولیدات شرکتهای ماده اولیه به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد.

در حال حاضر نزدیک به 6 ماه است که هیچکدام از نامه‌های ما از جانب سازمان غذا و دارو پاسخ داده نشده است و سازمان غذا و دارو که متولی اصلی داروی کشور است باید پاسخگوی سندیکای مواد دارویی باشد و صحبتهای تولید کنندگان را بشنود.

در حال حاضر ما با کشورهای چین و هند رقابت می‌کنیم که به شدت در تولید سهل گیری می‌کنند و وام‌های بانکی 2 الی 3 درصدی را در اختیار تولید کنندگان قرار می‌دهد. این در حالیست که تولید کنندگان در ایران با وام‌های بانکی با بهره 30 الی 40 درصدی مواجه هستند و کمر تولید کننده برای تامین سرمایه در گردش می‌شکند. متاسفانه کمتر تولید کننده‌ای در ایران وجود دارد که خانه‌اش در گرو بانک نباشد.

تولید کنندگان ماده اولیه دارویی کشور در رقابت با کمپانی‌های هندی و چینی تنها هستند و نیاز به حمایت و پشتیبانی‌های دولت دارند.

در حال حاضر صنعت مواد اولیه دارویی کشور دچار سردر گمی است. فعالان این عرصه نمی‌دانند آیا ارز ترجیحی به آنها تعلق میگیرد یا خیر؟ و اگر با ارز نیمایی اقدام به تولید کنند، چگونه بایستی بدون افزایش قیمت دارو در این صنعت دوام بیاورند و ضرر نکنند؟ مسلما این رویه نتیجه‌ای جز توقف پیشرفت صنعت مواد اولیه دارویی نیست.

در حال حاضر بخشی از 3 درصد واردات دارو شامل مواردی می‌شود که مشابه داخلی دارد و به بهانه‌هایی نظیر داروهای تحت لیسانس و یا انتقال تکنوژی و غیره … تعادل بازار دارو را به هم می‌زند و 35 درصد از بودجه دارویی کشور را مصرف می‌کند. 

خوشبختانه شرکتهای تولید کننده ماده موثره در ایران هم در زمینه تولید اینترمدیت‌ها فعالیت می‌کنند و هم دستاوردهایی در حوزه semi finished دارند و این نشان دهنده رشد همه جانبه صنعت ماده موثره کشور است.

بازار کار در ایران بسیار بکر است و بنده در کلاسهایم در دانشگاههای مختلف در این رابطه بسیار صحبت میکنم. معمولا قبل از شروع کلاس از دانشجویانم می‌پرسم اگر بیرون از دانشگاه اتومبیلی وجود داشته باشد که بدون پیش فرض شما را از ایران خارج کند چند نفر از شما حاضرید سوار آن ماشین بشوید؟ معمولا حدود 90 درصد دانشجویان اعلام آمادگی می‌کنند. اما وقتی فرصتهای کاری بالقوه‌ای که در هر حوزه تخصصی وجود دارد را برایشان تشریح میکنم در پایان جلسه این عدد تغییر میکند و بخشی از آن نود درصد دیگر حاضر نبودند کشور را ترک کنند و این اتفاقی بزرگ است. ما باید واقعا به جوانان مان امید دهیم و راه را برای نقش آفرینی و ایجاد خلاقیت در کسب و کار را برایشان باز کنیم در این صورت موفقیت برای ما قطعی خواهد بود.

از جوانان و دانشجویان عزیزی که در رشته شیمی، مهندسی شیمی و داروسازی فعالیت می‌کنند، خواهش دارم که وارد میدان شوند و به کمیته دانشجویی سندیکای تولید کنندگان مواد اولیه دارویی بپیوندند.  ما تلاش میکنیم که امکانات و حمایتهای لازم را در اختیارتان قرار دهیم و شما هستید که این کشور را به پیشرفت می‌رسانید و در این صورت است که در کنار هم از تمامی مشکلات و سختی‌ها عبور خواهیم کرد.